သက္၀င္လႈပ္ရွားေနတဲ့
မႏၱေလးဆည္းဆာအကုန္မွာ..
ေမာင္းသူနဲ႔ေျပာင္းျပန္အခ်ိဳးက်တဲ့
မ်က္လံုးျပဴးျပဴး ကားေတြလဲပါရဲ့၊
အိမ္အျပန္ေလဆန္တိုးေနတဲ့
သိပ္ပံလမ္းကစက္ဘီးေတြလဲပါရဲ့..၊
တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စား
လက္ဖ၀ါးခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြလဲပါရဲ့..၊
ျခေသၤ့ေတြအျပိဳင္စီးေနၾကသူမ်ားၾကား
အိပ္ကပ္ခပ္ပါးပါး မေလာက္ေလးမေလာက္စား
က်ေနာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္လဲပါရဲ့..၊
လက္ျပစရာမရွိတဲ့ဘူတာက
ရထားအလာေမွ်ာ္ေနတဲ့
ဇလီဖားတံုးေတြေပၚက
အျမံဳမဲ့ကေလးေတြလဲပါရဲ့..၊
အဲဒီမွာ......
မီးေရာင္မွိန္ရင့္ရင့္ေတြေအာက္က
ရုန္းၾကြတဲ့ေကာက္ေၾကာင္းေတြအတြက္
ဘီယာခြက္ေတြနဲ႔ဆူပြက္ေနသူေတြလဲပါရဲ့..၊
ဘယ္လိုဆက္ယွက္မႈမ်ိဳးနဲ႔ရွင္သန္ခဲ့မွန္းမသိတဲ့
ယဥ္ေက်းမႈပ်က္ေတြလဲပါရဲ့..၊
ဘာေတြဘဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့
ေန႔တာတိုတဲ့မႏၱေလးေဆာင္းညေတြေရာက္ရင္
ရိုးရာဗံုသံေတြနားေထာင္ရေအာင္
အဆိုးေတြကိုခ၀ါခ်
အျပံဳးေတြနဲ႔ထုဆစ္
က်ေနာ္တို႔မႏၱေလးမွာ....
ေကာင္ကင္အသစ္ေတြျဖစ္ပါေစ....။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ဒီကဗ်ာေလးၾကိဳက္တယ္ အထူးသျဖင္႔
´´လက္ျပစရာမရွိတဲ့ဘူတာက
ရထားအလာေမွ်ာ္ေနတဲ့
ဇလီဖားတံုးေတြေပၚက
အျမံဳမဲ့ကေလးေတြလဲပါရဲ့..၊´´
ဆိုတဲ႔အပိုဒ္ေလး။
Post a Comment