ကၽေနာ္ျပင္ဦးလြင္ မွာအေနမ်ားတယ္ဗ် ၊အဲဒီျမိဳ႕အေၾကာင္းေတာ့သိပ္မသိပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီမွာေနတဲ့ လူတန္းစားတစ္ရပ္အေၾကာင္းေတာ့ နဲနဲသိသလိုဘဲ ဒါနဲ႔
မႏၱေလးေရာက္တံုး အဲဒီအလႊာ ထဲကတစ္ခ်ိဳ႕ေသာအပိုင္း အစေတြကို ကဗ်ာကယာ
နဲ႔ကဗ်ာလိုဖန္တီးၾကည့္တယ္။ အတင္းေျပာတာမဟုတ္ပါ။၀ါသနာကိိုမပါတာ......။

နားမွာ Sanyo
လက္မွာ Rado
ခါးမွာ Handphone
ဖြာေတာ့ (5) သံုးလံုး..။
ပခုံးမွာ star
ကားမွာ star
ခါးမွာ Pisto
တပ္တာ Ao
ေပါက္ေတာ့ ဂႏို
လုပ္ေတာ့...စစ္ဗိုိ..။
(စစ္ဗို ေနာ္ စစ္ဗိုလ္ ကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး
မလံုမလဲ မျဖစ္ၾကနဲ႔..ေနာ္လို႔...ေၾကာက္လို႔ဂ် ..)
(ဂႏို ဆိုတာသိတယ္ေနာ္ ၊အသားအရည္လွေအာင္
လိမ္းတဲ့ Gano(ဂါႏို) ေဆးေတာ့မထင္နဲ႔ ခင္ဗ်..။ )

က်က္သေရကင္းတဲ့
မင္းရဲ႕မ်က္ႏွာ မၾကည့္ပါဘူး..
မင္းဟာ ငဖါး ၾကီးဘဲေဟ့။
အရာရွိဆိုအနားကိုကပ္
ပတ္ခၽြဲ ႏွပ္ခၽြဲ အျဖစ္သဲတယ္
ဘာကိုလုပ္လုပ္ ဆရာဆိုျပီး
ခါးကိုကိုင္းရပ္ ၊သိပ္ဖားတတ္တယ္
မတ္တတ္ရပ္လဲ ကႏဲြ႕ကယနဲ႔
ေရွ႕ကို ယိုင္လဲအံုးမယ္ေနာ္။
ေဟ့....ေတာ္ေတာ့ကြာ
မင္းကမွလိပ္၊ တကယ့္လိပ္
ကိုယ့္ဘက္ကိုယက္၊သိပ္ကိုခက္တယ္...၊
ကိုယ့္အိတ္ကိုဘဲ ၊ျပည့္ေအာင္ျဖည့္တယ္...။
ဟာ......ကိုယ့္လူတို႔ ....
အတူတူေန၊ အတူတူၾကြား
ေ၀ကာစားေပါ့......
စကားမဆူ၊ ရန္မမူနဲ႔ ..
လူေတြသိကုန္ဦးမယ္ေဟ့......။

ေတာလံုးအရွင္ျခေသၤ့ဘုရင္ပဲေျပာေျပာ
ေကသရာဇာလို႔ပဲဆိုဆို..
ပခုးႏွစ္ဘက္ျခားေခါင္းထြက္တဲ့
လူတစ္ေယာက္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ဘူး..၊
တိရစၧာန္ဟာတိရစၧာန္ပါပဲ။
ေတာလံုးအရွင္ျခေသၤ့ဘုရင္ပဲေျပာေျပာ
ေကသရာဇာလို႔ပဲဆိုဆို..
အေသြးအသက္စားမွအသက္ရွင္ရတဲ့
ေျခေလးေခ်ာင္နဲ႔..
သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ပါပဲ..။
ဒါကိုပဲ......
ရဲသေယာင္..စြမ္းသေယာင္
ေခတ္အဆက္ဆက္သူရဲေကာင္းေတြေတာင္..
ခစားရမေယာင္၊
ဗိုလ္ခ်ဴပ္ကိုေတာင္ရာဇ၀င္ထဲေရာက္ေအာင္
တိုင္ထိပ္မွာခ်ည္..လက္ေမာင္းသီျပီး
ျခေသၤ့လိုရဲရင့္ၾကမလို႔တဲ့ေလ...။
ေတာလံုးအရွင္ျခေသၤ့ဘုရင္ကုိ
ေၾကာက္လို႔ခစား..ယံုသငယ္မ်ားႏွင့္
အရိုးအရင္းေျမွာင္စား..ေျမေခြးမ်ားသာ..
ခစားၾကတာ....ဟု
ပုံျပင္ေတြမွာဆိုထားတာ..။
ပံုျပင္အတိုင္းဆိုကာျငားမူ....
ျခေသၤ့ကိုးကြယ္သူတို႔ေတြမွာ
ေၾကာက္လို႔ခစားယံုသငယ္ေတာ့မျဖစ္တန္ရာ..
အရိုးအရင္းေျမွာင္စား..ေျမေခြးမ်ားသာ
ျဖစ္မည္အံ့...၊
ၾသ...သနားစရာ..သနားစရာ..။
(ၾကံ့ဖြတ္မဟုတ္ဘူး..ေျမေခြးတဲ့....ေျမေခြး)
ဒီေကာင္ေတြကအုပ္စုဖြဲ႕ျပီးေနတယ္ေျပာတယ္
တစ္ေယာက္ထဲဆိုဆဲြခဲလိမ့္မယ္..။